latem

w letniej

chodzić będziesz

sukience

lekka będzie

zwiewna

unosić się będzie

albo spadać

2002, marzec, Sopot

jest jeszcze sierpień
półwieczór, noc prawie
na Twoje patrzenie
zapalam zapałkę
 
powieka
zamyka
otwiera
lustro

jest jeszcze sierpień
rozmowy w powietrzu
z czerwonym winem
jak z czerwcem

powieka
otwiera
zamyka
lustro

jest jeszcze sierpień
ognik zapałki, strugi powietrza
i wiatr ciepły
i liście nie schną

powieka
otwiera
zamyka
lustro

jest jeszcze sierpień
za światłem
za łzami, powieką
za lustrem
patrzę na siebie
na lustro

powieka
otwiera
zamyka
ciebie

jest jeszcze sierpień
wiatr ledwie letni
czekanie na dotyk
drżenie
tęczówki

powieka
otwiera
zamyka
lustra

już północ
już wrzesień
zamykasz powiekę
zapalam
zapałkę

powieka
otwiera
zamyka
sierpień

zmyślenia
zmylenia
i lustra
patrzenia
na sierpień

powieka
zamyka
nie jesteś
zniknęłam

zniknęłam

zniknęłam

zniknęłam

usta

czulone ciepłym powietrzem

już kwiecień (!)

dzień dłuższy

i włosy pachną deszczem

już kwiecień (!)

całujesz moje ucho

słyszysz ptaki

wiosenną ulicę

już kwiecień (!)

chmury w kałużach

i na wystawach

a świeci słońce przecież

już kwiecień (!)

od dawna cię nie widziałam

ostatnio z zamiecią

przyszedłeś

a teraz

już kwiecień (!)

niebo się zbiera

na pierwszą burzę

domy jasne

od nieba jaśniejsze

ulewa zmyje

zimowe liście

zielono będzie

już kwiecień (!)

zniknij

już teraz

przed burzą

gdy ślady śniegu jeszcze

pomyślę o tobie

w majowym deszczu

co liście rozpuszcza w powietrzu

zniknij

i zostaw mi kwiecień (!)

Anna Stannkowska (z tomiku 'Sklep z Mimozami' - wydawnictwo 'ArtP', Kraków 2007)

zimno tu
czarno prawie
deszcz z listopada
śnieg marcowy
czas nie stoi
ani do przodu idzie
pusto
niedzielnie
soboty nie było
może
poniedziałek nie przylezie

2008.01.27 Cafe 102

a na pisaku gorącym
gdy leżysz
i myśli roztapiasz
w nadczucie
od słońca ?

to tylko patrzę
chcę zapamiętać
oczy zamykam
i znikasz
znowu
patrzę
czulej
z nadczucia
od słońca
dotykam patrzeniem

a w nocy
oddychasz
ciepłym wiatrem
jestem w Tobie
jak żar
słońca
wsennienie
a dotyk już nie dotykiem jest
tylko patrzeniem

w miękki, suchy mech
Twoje włosy nie wplączą się
ciepła, sierpniowa noc - jak kołdra
na powieki sosnowy wiatr
z  lekkości owiewania zamykasz je
jeszcze nie w sen

słuchasz muzyki, to las
echo,- przestrzeń zakrytych liśćmi gwiazd
chroni  Ciebie – bezpieczny, zielony pokój

nie zasypiasz, ciasnota ubrań
odpinam guziki, nie czujesz już, ograniczenia, ucisku
zdejmuję buty z Twoich nóg
mech unosi Ciebie, lekko, bezgłośnie
zsuwam Twoja sukienkę

bielizna - od bieli, widać ją w ciemności
wolę myśleć, że śpisz
zdejmuję ją, jakbym był tylko  Aniołem
Twój zapach w leśnym zapachu jak kwiat (paproci ?)
przeciągasz się (lekko), to oddychanie wolnością, wiatrem

powietrze, wilgotne z wieczornej rosy i mgły
jak kąpiel w przestronnej wannie
nie toniesz, choć w wodzie i usta, i nos
przedsenne odradzanie

otwierasz oczy, budzisz się ?
wtedy całuję
nie jestem już Aniołem
mówisz szeptem (echo nie słyszy):
bądź!
jesteśmy
za dniem

słodycz z dzieciństwa (pamiętasz ?)
teraz na Tobie
jagody, dzikie maliny
nie chcesz mojego zachwytu, nie widać go
czujesz mój dotyk, jak opisywanie
jest życie, jesteś Kobietą
piersi, możesz nie wiedzieć, że są pięknem
drżysz, wiec wiesz!

brzuch, przesuwam po nim policzkiem  
(to jego gładkość masz na dłoni ?)
pod nim, jak odkrycie, Twoje łono
też nie rozumiesz podziwu, jak olśnienia ?
rozchylam włosy (ustami) do jego nagości
unosisz biodra ( może to znowu mech ?)
zachłanność, otwieranie (na życie)
znasz swój smak, nie!
tęsknienie
jestem w Tobie
jak doczekanie
zasypiamy, już sen
 

stoję
sam na polu
wiatr wwiewa
białą
próżnię
południe
chmury
zamykają dzień
idę
do wielkiego ogrodu
za grabiną
jest dom
świeczki na jodle
ogień
w piecu
zapach zimy

2001, listopad

są

skończone
przyjemności
cukierki

są

przymilenia
rytuał porannej kawy

Ty

odczuwanie
nieskończenia
dwa lustra
zwrócone do siebie
lustrami

2002, kwiecień